Hepinizin bildiği gibi NTV her yıl almanak yayınlıyor. Yani geçen yıldaki en önemli olayları, göze batanları tarihsel bir sırayla bizlere sunuyor. Ben almanakları severim çünkü bana hep o yılı tekrar gözden geçirme fırsatı sunar. Bu yıl da kendi almanağımı düzenledim. Gelecek yıllarda bakıp o günleri hatırlamak için. Malum 2014 benim hiç tatmadığım duyguları tattığım, hiç görmediğim yerleri gördüğüm ve daha pek çok şeyi ilk kez deneyimlediğim bir yıl oldu.
11 Ocak 2014- ABİM EVLENİYOR - Canım abim yoğun çabalar sonucunda nihayet evlendi. Kendimden çok onun evlenmesini istedim yıllarca ve kendimden çok onun için mutlu oldum evlilik adımı attığında. Allah hep güzel günlerini göstersin ikisininde.
8 Mart 2014 - BİR AYRILIK HİKAYESİ- Eşimin İstanbul'daki işinden ayrılması ve Bahreyn'e yerleşmesi... Bugüne dair en net hatırladığım şey Atatürk Havalimanındaki ayrılma sahnemiz. Ben memlekete eşim ise Bahreyn'e gidecekti. Ben daha sonra bilmediğimiz bir tarihte onun yanına gidecektim. O gün o bilinmezlik mi, yoksa daha çiçeği burnunda evliyken ayrılmak mı beni daha çok üzdü bilmiyorum... Allah kimseyi sevdiğinden ayırmasın.
27 Mart 2014 - SINAV- 20 yıllık eğitim hayatım boyunca girdiğim en zor ve stresli sınav, evet ÖSS'de dahil. Ben genelde testlerde veya yazılı sınavlarda rahatımdır, aklıma ne gelirse yazarım. Testse kafadan atarım. Çok çok o dersten kalırım diye düşünürüm hep yani asla kasmam. Ama bu sınav başkaydı. Karşımda alanında çok çok iyi 3 tane jüri benim o güne kadar ki, 10 yıllık üniversite geçmişim boyunca öğrendiklerimi test edeceklerdi. Soruların nereden geleceğini bilmiyordum ve adımı sorsalar tereddütle söyleyecek kadar heyecanlıydım. Önce yazılı sınava girdim çok şükür başarıyla geçtim. Ardından sözlüye aldılar. Sınavda o kadar heyecanlıydım ki sesim titreyerek cevapladım her soruyu. Neticede geçtim!! Şu an bile O An ı düşündükçe seviniyorum. Nasıl bir rahatlamaydı nasıl bir sevinç... Dünyayı kurtarmış gibi, tüm insanlığa iyilik yapmış gibi büyük bir yük kalkmıştı üstümden. Benim için çok büyük insanlık içinse çok küçük bir adım atmıştım sevgili tezime doğru :) Allah tüm sınavları başarıyla geçmeyi nasip etsin tüm öğrencilere.
28 Mart 2014 - HAYAT BİR SINAV- Bir gün öncesinde zor bir sınava girmiştim ama nereden bilebilirdim hayatımda daha zorlu bir sınavın beni beklediğini, hem de ertesi gün! Sınavdan çıkıp koşarak memlekete doğru yola çıktım. Gece bindiğim otobüs 13 saat yolculuktan sonra ancak memlekete geldi. Otogardan elimde bavulumla hastaneye gittim. Biricik babamın önemli bir ameliyatı vardı. Önemini çok sonra anlayacaktım. Ben gittiğimde ameliyattaydı, yaklaşık 5 saat sürdü. Ve ilk çıktığında sorduğu sınavımın nasıl geçtiği olmuştu. Şimdi düşününce o güne gittim ve burnum sızladı yine. Çok şükür şimdi iyi. Canım babam... Size bir şey olmasın. Allah kimseyi sevdikleriyle ve hastalıkla sınamasın.
13 Nisan 2014 - ANNEANNEMİN GİDİŞİ - O ana kadar hayatımda en çok sarsıldığım olaydı anneannemin vefatı. Bizim evlerimiz yanyana anneannemle. Tüm küçüklüğüm onlarda geçti. Tüm anılarımda o var. Evet hastaydı, rahatsızdı, yaşlıydı ama ben asla bu şekilde gideceğini düşünmemiştim. O benim hayattan ve insanlardan sıkıldığımda sığındığım sessiz bir limandı. Son zamanlarda alzheimer ın etkisiyle çoğu şeyi unutur olmuştu ya da alakasız şeyleri hatırlamaya başlamıştı. Bende O nu sürekli konuşturup videoya çeker sonra da izler gülerdim. Yani çoğu zaman ağız dolusu gülümseme sebebimdi. Ama gitti... Eninde sonunda hepimizin gideceği gibi. O günden sonra o videoları açamadım, hala izleyemem, fotoğraflarına da bakamam kolay kolay. Hala memlekete gidince ona uğrayacakmışım gibi hissederim, evlerinin önünden geçerken ışıklarına bakarım, lafı geçince rahmet dileyemem hala, sağolsun derim. Sanki sağ olacakmış gibi, sanki gitmemiş gibi... Allah canlarımızın acısını göstermesin hele de zamansız ölümleri.
21 Mayıs 2014 - TAŞINIYORUZ - İstanbul'daki evi memlekete taşıdık. Uzun ev bulma süreçleri, eksiklerin tamamlanması derken yoğun ve yorgun bir dönemdi bizim için. Koca evi 2 kişi topladık ve yine yalnız başımıza memleketteki eve yerleştirdik. Allah kimseyi yalnız bırakmasın ve ev taşıyana güç kuvvet versin :)
1 Temmuz 2014 - BAHREYN MACERASI - Zorlu geçen pek çok süreçten sonra sonunda okuldan izin aldım ve uzun bir süre kalmak üzere Bahreyn'e gittim. Orada çeşitli olumsuzluklar gerçekleşse de iş konusunda, zaman zaman istifayı düşünsem de yoğun gayretler sonucunda herşey yoluna girdi ve ben okuldan 1 yıllık ücretsiz izin almayı başardım ve dil kursuna başladım. İlk kez ailemden, arkadaşlarımdan, büyüdüğüm şehirden bu kadar uzun süre ayrı kaldım. Çok şey öğrendim, çok güçlendim. Yine de Allah kimseyi evinden yuvasından ailesinden dostlarından ayrı koymasın.
5 Kasım 2014 - GALİBA ANNE OLUYORUM - Bu dönemi çok yazmak istemiyorum, karla karışık yağmurlu gibiydi içim. Hem aşırı mutlu hem aşırı korktuğum, çok güzel, çok başka bir duygu hissetmeye başladığım bir dönemdi. O dönemde düşündüğüm gibi bence annelik Allah ın insanlığa verdiği en büyük nimet. Tüm isteyenlere versin inşallah Rabbi'm.
25 Kasım 2014 - BEBEK GİTTİ - O günü ve öncesindeki bikaç günü hatırlamak istemiyorum ve düşünmediğim için de eskisi kadar hatırlamıyorum artık. Hiç beklemediğimiz bir şekilde, sebebini anlamadan gitti bebeğimiz. O dönem çok üzüldük ama şu an başkası yaşamış gibi geliyor tüm olanları. Bizim henüz çok küçüktü çok yeniydi herşey ama yine de çok zordu. Allah kimseye böyle acıları göstermesin.
Böyle yazmaya başlayınca ne çok şey yaşamışız geçen yılda diye düşündüm. İnşallah burada, 2015 Almanağımda güzel şeyler yazarım.
Sevgiler
